Graag vertel ik jullie hoe ik gekomen ben tot het oprichten van het nieuwe videopodium SpreekJeMee op internet waar mensen in max. 5 minuten hun verhalen met de wereld kunnen delen.
Zo’n 15 jaar lang heb ik voor de publieke omroep televisieprogramma’s geproduceerd en geregisseerd. Voornamelijk documentaires, talkshows, en muziekprogramma’s. Mijn rol was duidelijk áchter de schermen. Ik schreef formats, regelde subsidies, regisseerde, stuurde productieteams aan, schreef persberichten, won prijzen. Jarenlang heb ik ‘genoten’ van deze wereld en dit werk. Tot op een dag ik me bewust werd van dat ik alleen maar bezig was geweest te kijken naar mensen die in mijn programma’s vóór de camera kwamen. Alleen naar hen had ik letterlijk en figuurlijk gekeken. Niet naar mezelf. Dat was toen een hele vreemde gewaarwording. Waarom had ik dat dan al die tijd gedaan? Misschien wel om te voorkomen dat ik naar m’n eigen leven moest kijken. Ik zei wel dat ik plezier had in mijn werk, maar ik voelde me ook vaak heel eenzaam in deze vluchtige wereld, in relaties, met familie, met vrienden. Eenzaam en onbegrepen. Ik sprak daar nooit met iemand over. Wel had ik natuurlijk allerlei opvattingen over mensen en hoe het met de wereld verder moest en wist dat op een levendige manier te brengen. Maar over mezelf, m’n eenzaamheid, m’n worsteling met het bestaan sprak ik nooit. Ik vond het natuurlijk geweldig om mensen in televisieprogramma’s te krijgen die dat juist wel deden. Ik was er dan trots op dat ik zo’n programma had gemaakt.
Roeping
Na nog wat omzwervingen in verschillende banen deed ik mee aan een Amerikaanse personal empowerment training. Tien dagen lang zat ik met 300 lotgenoten van over de hele wereld in een conferentiehotel en werkten we ‘aan onszelf”. Ik heb daar een flinke doorbraak gemaakt en geleerd meer mezelf te laten zien zonder angst of oordeel. Ik had vooral bewondering voor de manier waarop de aanwezige coaches de deelnemers begeleidden in hun avontuur. Voor het eerst van m’n leven voelde ik … laten we het ‘een roeping’ noemen. Ik wilde dat óók… op die manier mensen begeleiden in hun persoonlijke ontwikkeling, in hun leiderschap. Ik ben een opleiding gaan doen en heb me aangesloten bij een trainingsbureau en ben in het bedrijfsleven gaan trainen en coachen.
Valkuil
Al die tijd knaagde er iets in me. Ik had dan wel de wereld van televisie vaarwel gezegd. Nog altijd had ik affiniteit met het vertellen van verhalen, met beeld. Ik zocht naar een manier om deze twee werelden te verenigen, en nog meer naar wat mijn rol daarin dan zou zijn. Ik tuinde telkens weer in mijn eigen valkuil: ik bedacht bijv. woeste, megalomane en vooral onbetaalbare plannen voor grote documentaireseries met leiders uit het bedrijfsleven. Ik maakte het zo groot dat de plannen gedoemd waren nooit het daglicht te zien. Tegelijkertijd frustreerde me dat. Want in de kern waren het toch hele goeie ideeën en ooit zouden ze dan toch wel gerealiseerd worden. Dit patroon herhaalde zich een tijd totdat ik het losliet.
Authentiek Spreken
Inmiddels had ik me als trainer gespecialiseerd in trainingen Authentiek Spreken en Presenteren. Ik had gelezen dat veel mensen daarmee worstelden. Ik bekwaamde me in een hele effectieve methode en begon workshops te organiseren. Ik leerde zelf steeds gemakkelijker en met plezier voor een groep te staan. Ik haalde bovendien heel veel voldoening uit de ervaring dat ik mensen in een dag tijd bijvoorbeeld van hun spreekangst af kon helpen, of hen manieren aanreikte om echt verbinding met het publiek te maken zonder dat ze daar een Powerpoint bij nodig hadden. Deze methode ging helemaal terug naar de basis van wie iedereen van oorsprong is. Terug naar het vertrouwen dat wij allemaal een eindeloze bron aan verhalen in ons dragen die we juist kunnen inzetten in onze presentaties en lezingen. Dat deelnemers met lef op een podium gingen staan, terwijl ze vóór de training geloofden dat zij er niet toe deden. Dat zijn prachtige dingen om mee te maken.
Eureka
Ik was ervan overtuigd dat ik nog iets toe kon voegen aan deze trainingen. En ineens viel het kwartje. Geïnspireerd door het vroegere VPRO-programma Achterwerk in de Kast, TED-talks, de presentatiemethodiek Speaking Circles en het inmiddels alom bekende Durftevragen kwam ik tot het idee van SpreekJeMee
Het bovenstaande fragment uit Achterwerk in de kast illustreert perfect de kenmerken die ik voor SpreekJeMee op het oog had: een kort persoonlijk verhaal, zonder interview, rechtstreeks verteld op de camera, geen commercial. Ik wilde er voor SpreekJeMee nog wel een paar dingen aan toevoegen. Ik wilde een platform creëren waar volwassenen (kinderen blijven natuurlijk welkom) rechtstreeks hun video kunnen uploaden en waar bezoekers zich kunnen laten inspireren door de bijdragen en erop kunnen reageren. Het videopodium biedt de mogelijkheid je (eindelijk) publiekelijk uit te kunnen spreken over zaken die jou bezighouden, waar je van wakker ligt, over jouw dromen en ideeën. Door dit te doen vindt je verhaal zijn weg. Bezoekers treden met je in contact en gaan je helpen bij het verwezenlijken van je plannen. Je kunt er van alles kwijt: waar je van baalt, hoe dingen anders moeten, waar je blij over bent, een mooi verhaal, een goed idee, een oproep. Je kunt je video alleen of met meerdere mensen inspreken. Het is voor alle leeftijden.
Verbinding met publiek
Door de trainingen Authentiek Spreken heb ik gemerkt hoe belangrijk het is iemand recht in de ogen te kijken zonder oordeel over jezelf of over degene die je aankijkt. Er is daadwerkelijk verbinding. Dit aspect wil ik bij SpreekJeMee benadrukken. Als je recht in de lens spreekt bij het opnemen van je video, spreek je op dezelfde manier tot een denkbeeldig publiek, dat zich meer betrokken zal voelen bij jouw boodschap dan wanneer ze naar een interview met jou kijken. Een interview kan er voor zorgen dat de kijker zich niet echt betrokken voelt, terwijl je dat nu juist wel wilt. Daarom: geen interviews of registraties van optredens. Kijk naar een voorbeeld van één van de nieuwe bijdragen op SpreekJeMee van Jasper van Impelen
Ik heb fantastische hulp gehad van een aantal mensen bij het bouwen van mijn initiatief met vooral de techniek die erachter zit. Nu is het natuurlijk zaak dat het gaat groeien en dat steeds meer mensen hun weg naar SpreekJeMee gaan vinden. Ik nodig je dan ook uit je verhaal op video te zetten en het te uploaden. Ook wil ik je vragen om mensen te wijzen op dit initiatief en hen te vragen hun video in te sturen. Ik geloof dat we dit met z’n allen tot een groot succes kunnen maken. Dank vast voor je hulp!
Hoi Piet,
Een mooi voorbeeld van een van jouw krachtverhalen Piet!
Heel veel succes met dit originele initiatief. Ik zegt het voort…
Dankjewel Monique, ik ben ook blij met je hulp om het voort te zeggen!
Prachtig hoe het levenspad steeds weer vernieuwend kan zijn door de wegen die bewandeld worden.
Daarin zijn de keuzes die gemaakt worden van levensbelang en waardoor de synchroniciteit is te ontdekken.
Ook jouw verhaal laat mij zien dat eenmaal de blauwdruk van je bestaan ontdekt te hebben het leven in een flow kan belanden waarin de kern, de essentie zichtbaar wordt. Dat duiden we dan aan met de term authenticiteit.
Kinderen hebben hierin nog niets verloren en mooi hoe je villa achterwerk als uitgangspunt genomen hebt voor het idee spreek je mee.
Ook ik zal het voort zeggen en hoop dat we allen samen één doel bereiken.
-Door te delen in verbondenheid wordt de eenheid in verscheidenheid gevoed. –
Hallo Piet,
Ik was erg onder de indruk van de mini workshop vrijdag 9 sept j.l. bij de Social Friday. Heb er enorm veel van opgestoken!! Dank je wel!
Dankjewel Nicoline. Was een superleuke workshop!