Hoe belangrijk is erkenning voor jou?

Een van de meest gehoorde behoeften van mensen is de behoefte aan erkenning (of varianten daarop als waardering, gehoord en gezien worden). Daar doen we echt álles voor, bewust en heel vaak ook onbewust. Ook hebben veel mensen de ervaring dat de erkenning, waar ze zo naar verlangen, vaak uitblijft. We doen zó ons best en toch komt die erkenning niet.

Lees meer

Hoe belangrijk is erkenning voor jou?

Een van de meest gehoorde behoeften van mensen is de behoefte aan erkenning (of varianten daarop als waardering, gehoord en gezien worden). Daar doen we echt álles voor, bewust en heel vaak ook onbewust. Ook hebben veel mensen de ervaring dat de erkenning, waar ze zo naar verlangen, vaak uitblijft. We doen zó ons best en toch komt die erkenning niet. Om erkenning te krijgen zetten we vaak dezelfde strategie in. Die strategie verschilt per persoon en vindt vaak zijn oorsprong in een persoonlijke geschiedenis, gebaseerd op specifieke ervaringen of boodschappen. De gekozen strategie is vaak een ‘oude’ survivalstrategie die ooit succesvol was en nu niet meer.

Als ik naar mijn eigen geschiedenis kijk heb ik al vroeg de rol gekozen van vredestichter in een gezin waar veel (onuitgesproken) conflicten waren. Twee strategieën waren bij mijn overheersend: aardig zijn en me stil terug trekken. Met beide strategieën kreeg ik dan (zogenaamd) erkenning. Niet voor wie ik was natuurlijk, maar voor wat ik deed. In mijn volwassen leven buiten mijn ouderlijke gezin bleken die strategieën niet meer te werken. Mijn behoefte aan erkenning bleef echter. En ik ging nog aardiger doen, nog harder mijn best doen, maar werkelijke erkenning bleef uit. Het heeft heel lang geduurd voordat ik in de gaten had dat ik vastzat in een patroon en op die manier nooit de erkenning zou krijgen waar ik behoefte aan had. Ik had zó lang zó hard m’n best gedaan en had daar zóveel stress van opgelopen, dat ik met m’n kop tegen de muur moest lopen, voordat ik wakker werd.

Als je voor groepen moet spreken gebeurt in uitvergrote zin hetzelfde. Als spreker heb je behoefte aan erkenning door je publiek. Het gevaar schuilt erin dat – om die erkenning, die waardering te krijgen – je één van je succesvolle survivalstragieën gaat inzetten. Met als gevolg dat je oh zo verlangde erkenning nog harder uitblijft. ‘Overleven’ als spreker voor een groep levert stress op, kan angsten oproepen, zoveel zelfs dat je volledig blokkeert of helemaal in de survivalstand gaat en achteraf geen idee hebt van wat je nou gezegd of gedaan hebt. Bovendien loop je het extra risico dat je door je publiek als ‘onecht’ ervaren wordt, met als gevolg weerstand onder je toehoorders en bij jou het idee dat het niet goed gaat en je nog harder je best gaat doen.

Als je je hiervan bewust bent, heb je een keuze. De ironie wil dat als je als spreker bewust uit je survival-comfortzone stapt en onbekende stappen gaat maken, met je publiek als deelgenoot, je daar vrijwel altijd erkenning voor krijgt. In mijn trainingen laat ik deelnemers stap-voor-stap wennen aan hoe dat werkt. Voor wie al eens aan zo’n training heeft deelgenomen, weet dat je al vrij snel in het begin essentie-waardering krijgt, terwijl je nog geen woord gesproken hebt. De meesten van ons zijn geconditioneerd op dat je eerst iets moet ‘doen’ om erkenning te krijgen. En nu krijg je het gewoon. Dat is de eerst stap om uit je survivalmodus te gaan.

Het mooie is dat je behoefte aan erkenning van anderen uiteindelijk minder wordt, naarmate je zelf onbekende dingen doet waar je zelf achteraf trots op bent. Je erkent als het ware jezelf en wordt zo minder afhankelijk van de waardering van anderen. Met spreken voor groepen kun je daarin naar hartelust experimenteren, door je bewust iets voor te nemen dat je nog niet eerder gedaan of verteld hebt. Dat weet het publiek toch niet. Dat weet jij alleen maar. Dus ga het avontuur aan, zonder alles van tevoren uit te werken, zonder je survivalmodus als beveiliging in te zetten. Dubbele erkenning zal je ten deel vallen: die van jezelf omdat je het gedaan hebt, die van het publiek omdat ze zich herkennen in je verhaal.

Meer weten?
Wil je in de praktijk leren hoe je boeiende presentaties zonder powerpoint kunt geven of gun je anderen die ervaring, meld je dan aan voor de middag-Masterclass Heldenpraat of de dagtraining Authentiek Spreken. In beide trainingen is er naast andere aspecten van spreken in het openbaar aandacht voor presenteren zonder powerpoint.

Extra editie Masterclass Heldenpraat op 16 mei 2013
Door grote belangstelling voor de Masterclass Heldenpraat van 14 maart (nog maar enkele kaarten beschikbaar!) heb ik besloten een extra editie te organiseren op 16 mei van 12.00 tot 17.30 uur in De Tussentijd in Maarn.

Deze Masterclass is een kennismakingsworkshop van een middag. Je ontdekt de methode die ik gebruik om binnen korte tijd deelnemers vertrouwd te maken met spreken voor publiek. Hoe ga je om met spreekangst en gebrek aan zelfvertrouwen voor een groep? En de meer ervaren sprekers kunnen hier een meer persoonlijke stijl ontwikkelen. Kom ervaren hoe je zonder hulp van papier en powerpoint gewoon vanuit jezelf een geweldig verhaal kunt houden en meld je hier aan. Aanmelden Masterclass Heldenpraat

Training Authentiek Spreken 29 maart of later
Deze dagtraining gaat dieper in op de methode. We werken in een kleine groep intensief aan hoe je je publiek kunt boeien en inspireren. Of je nu spreekangst hebt of een meer ervaren spreker, aan het eind van de dag zul je vol vertrouwen voor de groep staan, bewust van je kwaliteiten en proactief om met je verhaal of presentatie de podia in het land te bestormen.

Deze open training wordt maandelijks gegeven en duurt een dag. Voor overige data, zie agenda. Leer in één dag hoe ook jij een boeiende spreker kunt zijn voor je publiek, klanten of collega’s en meld je hier aan. Aanmelden Training Authentiek Spreken

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *